Zorgprofessionals vinden het vaak lastig om over het onderwerp seksualiteit of intimiteit te praten. Uit recent onderzoek bleek dat vooral in woongroepen niet altijd een open cultuur is en een serieus gesprek liever niet wordt gevoerd als anderen het kunnen horen (Seks en het suikerspin gevoel, Rutgers 2022). Als iemand die interesse heeft in het bespreken van taboes, heb ik twee artikelen gevonden die bespreken waarom het zo belangrijk is om dit gesprek wel aan te gaan.
Het eerste artikel, āZo overwin je schroom in het praten over seksualiteitā focust zich op de reden waarom veel professionals in de zorg moeite hebben het onderwerp te bespreken. Professionals kunnen het als eerste zelf spannend vinden of denken dat de cliĆ«nt het te spannend vindt om erover te praten. Sommige professionals denken dat voordat ze het gesprek aan kunnen gaan eerst een vertrouwensband moeten hebben met hun cliĆ«nt. Dit hoeft alleen niet zo te zijn, juist door er samen over te praten creĆ«er je vertrouwen en laat je zien dat het voor beide partijen veilig is.
Het tweede artikel geschreven door Mathieu Heemelaar, auteur van het handboek voor hulpverleners over seksualiteit. Dit artikel geeft aan dat het gesprek over seksualiteit onderdeel is van het beroep en daarom nodig is voor goede zorg voor de cliĆ«nt. Vind je het als professional moeilijk om het gepsprek aan te gaan, leg het dan voor in het team of bespreek het met een collega. āIedere hulpverlener moet tools hebben om over seksualiteit te praten. Dit is een beroepsvaardigheid die je in je opleiding opdoetā
Uit deze twee artikelen, heb ik drie tips gehaald hoe jij als zorgverlener makkelijker het gesprek aan kan gaan.
1. Begin bij jezelf ā Veel zorgverleners vinden het lastig om het gesprek te starten omdat het geen gemakkelijk onderwerp is om over te praten. Om te zorgen dat de verlegenheid afneemt, zou je eerst klein kunnen beginnen. Ga bij jezelf na hoe lastig je het vindt om het onderwerp seksualiteit te bespreken. De eerste stap is om er thuis met je partner of kinderen over te praten, hoe vaker je over het onderwerp spreekt hoe gemakkelijker het wordt.
2. Meer hulpmateriaal ā Het kan zijn dat je als zorgprofessional niet bekwaam genoeg voelt om het gesprek aan te gaan. Bijvoorbeeld dat je niet weet hoe te handelen of wat het beleid vanuit de zorgorganisatie is. In de organisatie zou geschikt materiaal aanwezig moeten zijn wat jou kan helpen om het gesprek aan te gaan. Wanneer binnen jouw organisatie geen geschikt materiaal te vinden is, zou je dit kunnen bespreken. Seksualiteit en intimiteit zou namelijk altijd een deel van het zorgplan en begeleiding voor de cliĆ«nt moeten zijn. Hier zou met regelmaat naar gevraagd moeten worden om grensoverschrijdend gedrag en onwetendheid te voorkomen.
3. Probeer het gesprek positief in te steken ā Vaak wordt er tijdens het praten over seksualiteit te veel de nadruk gelegd op de gevaren van seks of op het grensoverschrijdend gedrag. Maar het is jĆŗist belangrijk om aandacht te hebben voor de positieve kanten van seks, leg aan een cliĆ«nt uit dat het hebben van een relatie juist heel mooi kan zijn. Bespreek bijvoorbeeld hoe je moet flirten en hoe je iemand aan zou kunnen spreken. Dit maakt het voor jou als medewerker leuker om samen over seksualiteit te spreken.
ć³ć”ć³ć